 2010 елнын 19 гыйнвары АНЫ бездэн мэнгелеккэ алып китте… Энергияле, яшэу дэрте ташып торган житэкчебез инде безнен арабызда юк. Кылган гамэллэре белэн башкаларнын кунелен жылытып яшэуче, кин эрудицияле, куркэм шэхси сыйфатларга ия иде Шамил Зиннурович. Жаны-тэне белэн мэгарифкэ, халыкка хезмэткэ бирелгэн, гажэеп дэрэжэдэ соклангыч шэхес, чын мэгънэсендэ олы педагог иде ул: ботен рухы, жаны-тэне белэн, эдэплелеге, олыны-кечене ихтирам итуе, эхлаклылыгы белэн чын могаллим иде. Анын белэн узенне борчыган проблемалар буенча да рэхэтлэнеп гэп куертырга, гомумэн, тормышнын торле олкэлэре турында да сойлэшергэ момкин иде. Нинди генэ темага кагылсан да уз фикерен тыныч кына житкерер иде ул. Ижатка, сэнгатькэ гашыйк, кузендэ иман чаткылары, йозендэ михербанлылык нуры уйнар иде. Энэ шундый куркэм сыйфатлары очен АНЫ хормэт иттелэр, чын КЕШЕ булганы очен хезмэттэшлэре, дуслары арасында абруй казана алды ул. …Бэсле чыршылар, сыкы сарган имэн егетлэре аны монсу гына башларын иеп сонгы юлга озата. Тыныч йоклагыз, Шамил Зиннурович! Без Сезне, Сезнен кылган изге гамэллэрегезне мэнгегэ йорэгебездэ сакларбыз…
Прикрепления:
| |